De kinderen zijn al om half zes wakker en wij dus ook. We blijven nog even liggen, maar om 7.00 uur zijn we klaar om bij The Egg & I te gaan ontbijten. Het is er op dat tijdstip al druk en we moeten zelfs even wachten op een tafeltje. De menukaart is ongelooflijk uitgebreid, eieren in allerlei variaties. Naast de standaard "your choice of eggs" met bacon of sausages en hash browns, ook diverse omeletten, Mexicaanse gerechten, pancakes en zelfs nog wat gerechten zonder ei. Het restaurant is leuk ingericht, met veel kip- en ei-versieringen.
Na een bezoek aan de Safeway waar we broodjes en drinken kopen, rijden we weer het park in, deze keer naar het zuiden. We willen een rangerpraatje bijwonen (nodig voor het Junior Ranger Program waar Marijke aan mee doet én omdat we het altijd leuk vinden om op die manier iets over een Nationaal Park te leren) en we hebben gekozen voor de "The importance of being a beaver" die om 10 uur begint. We zijn iets te vroeg bij de ontmoetingsplaats, maar al snel komt de vrouwelijke ranger er aan en langzamerhand komen er meer belangstellenden bij - voornamelijk families met kinderen.
Aan de hand van een bevervacht krijgen we bij het startpunt al veel wetenswaardigheden te horen over bevers en daarna vertrekken we voor een korte wandeling langs een riviertje, waarin meerdere beverdammen te zien zijn.
Het is leuk om te horen hoe belangrijk de bevers zijn voor het instandhouden van de "wetlands" en daarmee voor de aanwezigheid van een grote variëteit aan wild. Helaas wordt dit alles niet alleen bedreigd door de mens maar ook door de herten die met de bevers concurreren om de boomschorsen als voedsel.
Na de beaver walk hebben we een wandeling om het Bear Lake gepland. De toegangsweg naar Bear Lake is afgesloten wegens werkzaamheden en we moeten gebruik maken van een shuttlebus die vanaf een parkeerterrein vertrekt. Helaas blijkt het parkeerterrein helemaal vol te zijn. We rijden naar een ander parkeerterrein, bij de Glacier Basin Campground, waar we een broodje eten. We merken wel dat we erg lang op ons Amerikaanse ontbijt kunnen teren, erg veel honger hebben we nog niet. We zullen dan ook de rest van de vakantie nauwelijks lunchen, meestal eten we tussen de middag wat fruit, soms aangevuld met wat koekjes. Omdat we nu eerst met de reguliere bus weer naar het andere parkeerterrein moeten voor de shuttle zijn we aardig wat tijd kwijt voor we bij het Bear Lake zijn. Het is een klein meer, omringd door bergtoppen, met prachtige uitzichtpunten. We lopen eromheen, langs een vlak pad en ondanks de drukte is het zeer de moeite waard.
Als we weer terug zijn bij de auto besluiten we een manege op te zoeken, want de kinderen willen graag paardrijden in Amerika. Moeder moet mee als begeleider. We komen een manege tegen op weg naar de uitgang van het park. Helaas kun je er alleen maar tochten van 2 uur maken en dat vind ik wat te veel voor iemand die in meer dan 30 jaar niet gereden heeft. We besluiten het te proberen bij de stal naast onze camping. Nadat Marijke bij het Visitor Center haar junior Ranger button heeft afgehaald rijden we het park uit richting Estes Park. Bij deze manege heb je ritten van een uur. De dames melden zich aan (Martin is niet te vermurwen) en we kunnen bijna meteen vertrekken. Het is een rustig ritje, we zijn maar met z'n drieën plus een begeleidster. Het is aardig om te zien hoe snel je echt buiten de bebouwing bent. Dit terwijl we toch vlak bij Estes Park blijven. Het is even wennen aan de Amerikaanse manier van rijden; de teugels worden in één hand vastgehouden, met de andere kun je desgewenst de zadelknop vasthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten